Ósma, czyli brązowa

 Wiesz, dziś nasza ósma rocznica ślubu. Brązowa zwana także spiżową, symbolizuje piękno i siłę tych stopów metali... Wydaje mi się, że ta nazwa dobrze określa nasze małżeństwo - połączenie naszych trudnych charakterów (upartości, ambicji, żądzy posiadania, ciekawości z wieloma innymi...).

Wehikuł czasu to byłby cud

 Wiesz, zastanawiałam się jakby to było mieć wehikuł czasu. Gdybym mogła podróżować w czasie, jakie chwile chciałabym zobaczyć/przeżyć jeszcze raz? A może podjęłabym inne decyzje?

Pytanie i uciekanie

 Wiesz, to kolejny post, który zaczynam i nie kończę... I tak wkoło. Myślę o czymś od jakiegoś czasu, ale nie jestem pewna, czy potrafię już dobrać słowa. Może tak naprawdę chciałabym napisać coś zupełnie innego? Coś mnie powstrzymuje. Strach? Obawa? Niedowierzanie? Bezsilność? Wstyd? Może mieszanka wszystkich po trochu?

Kolorowe poranki

 Wiesz, bardzo lubię te nasze poranki z E... Pomimo, że teraz lepiej sypiam, nadal wstaję wcześniej niż dzieciaki. Wstać wcześniej niż mąż? Żaden problem. Chociaż nad pisaniem nie mogę się skupić, wstaję, robię sobie kawę i... Czasami kręcę się bez celu, a innym razem siedzę i dumam.

Idziemy bawić...

E... -Mamo, idziemy bawić.
M... -W co będziecie się bawić?
E... -W lobienie baładanu! Choć Ziosia...

(Wychodzą. Kurtyna!)

Głupio mi tak, zawiodłam nas

Śmiesznie jak płynie czas
On podpowiadał nie raz
Mówiłam jeszcze powalczę
Chciałeś za kilka lat
Mieć u stóp cały świat
Patrzyłam na to przez palce
(...)

Haftuję i "Tęsknię sobie"...

Kolejny raz inny ten sam
Łzy płoną w środku serca
Głupio mi tak
Zawiodłem nas
Nie ma już dla mnie miejsca

O udawaniu

A... - Zauważyłam, że po tych lekach mniej się uśmiechasz
M... - To nie po lekach. Już nie chce mi się udawać...

Wiesz, chyba rzeczywiście tak jest. Na początku nie sądziłam, że powiedzenie rodzicom o diagnozie to dobry pomysł, ale dzięki temu nie muszę udawać.

O przerażeniu i przerażaniu

M... - Usłyszałam, że wszystkich przerażam swoimi postami...
K... - Bo to jest przerażające, co się z Tobą dzieje.

Wiesz, postanowiłam iść za ciosem. Było o smutku, przyszła pora na przerażenie i przerażanie. Na pewno nie jest to strach jednej osoby i na pewno każdy objawia się inaczej. Ma też różne przyczyny...

Kwiaty 5 - Groszek

 Wiesz, ogród zawsze był miejscem, gdzie mogłabym spędzić całą wiosnę, lato i przynajmniej część jesieni. Cieszy mnie, choć chwilowo na krótko, to, co rośnie, zielenieje, kwitnie, zmienia się i zasypia jesienią.

Smutek, a codzienność

Wiesz, zastanawiałam się od kilku dni, dlaczego wcześniej nikt nic nie zauważył, udawał, że nie widzi lub nie chciał tego dostrzec. Przypuszczam, że każda z tych możliwości jest prawdziwa - zależy jedynie od okoliczności i obserwatora.

Słomiana wdowa

 Wiesz, po głowie kołaczą mi się dziś dwie myśli... Nie wiem, co mnie ostatnio mocniej uderzyło - "smutek" czy "przerażenie"? Być może jedno zagadnienie wynika z drugiego, być może współistnieją grzecznie obok siebie od dawna, być może to niezależne byty. Napiszę o nich, jak to przemyślę i ułożę w głowie.

Kwiaty 4 - Hortensje

 Wiesz, zanim ten dzień zacznie się na dobre i odkryje przede mną wszystkie karty... Coś na poprawę humoru i ku uciesze oka. Tym razem nie w deszczu, a skąpane w cieplutkim słońcu.

Od dawna tylko skreślam dni

Od dawna w środku nie mam nic
Od dawna tylko skreślam dni
Tak jakbym w kółko śniła sen
Nie mogę krzyczeć ani biec

Kaśka Sochacka, Nie było Cię

Krzyżyk

 Wiesz, znaczną większość haftów stworzyłam z potrzeby serca, aby komuś zrobić przyjemność, aby "uhonorować" jakieś wydarzenie lub pokazać, że obdarowany jest dla mnie ważny.

Podróżowanie w czasie

 Wiesz, chciałabym ot tak po prostu umieć podróżować w czasie. Bardzo chciałabym móc przyjrzeć się wersji mnie, którą kilka/kilkanaście lat temu byłam. Za którą mój Mąż tęskni. Czasami powtarza mi, że od pewnego momentu bardzo się zmieniłam i straciłam radość, która była moją mocną cechą.

Podróże z I...

 I...: Czy inną kobietę też byś tak oceniała, jak siebie?
M...: Z jednej strony starałabym się ją zrozumieć. Z drugiej... Nie wiem... Chyba nie.
I...: Więc dlaczego o sobie myślisz tak źle?

Świtem

 Wiesz, nie jest żadną tajemnicą, że mam "lekki" sen, nie mogę zasnąć albo budzę się w środku nocy i jestem gotowa do funkcjonowania. Odkąd tak mam? Chyba nie skłamię, jeśli napiszę, że "od zawsze". 

W tłumie ludzi, lecz sam(a)

W taką ciszę
wszystkie gwiazdy na niebie wyliczę,
Ciebie wołam, ale cisza i pustka dookoła
(...)

Tygrzyk paskowany, czyli na poligonie

 Wiesz, przeważnie lubię ten nasz-nie nasz poligon. Niestety, ostatnio czuję taką wewnętrzną niemoc... Brak mi sił na zapylanie, bo tak trzeba... Nigdy nie kierowałam się tym, co ludzie powiedzą i nadal patrzę na to przez palce. Chyba jedynie to mnie nie dobija ostatecznie.

Trochę wody dla ochłody

 Wiesz, One są moją radością największą i w tym momencie chyba jedyną na stałe. To mój pewniak na uśmiech, ale spec w swojej dziedzinie twierdzi, że to mało. Każdy rodzic chce dla swoich dzieci, jak najlepiej... Prawda?

Spaleni słońcem... Może stąd ten...

Głęboki wdech
To tylko sen
W powietrze się wznoszę lecę nad drzewa
Już byłam tu
Nie patrzę w dół
Chcę być tam gdzie ziemia dotyka nieba

Kaśka Sochacka, Spaleni słońcem

Wszystko OK?

Powiedz mi, czy wszystko okey?
Czy jest tam ktoś, kto o Ciebie dba?
Powiedz mi, jak mijają dni?
Bo martwię się o każdy z nich

Rubens, Wszystko OK?

Kwiaty 3 - Hibiskusy

 Wiesz, pobyt w domu ostatnio nie przynosi wielu możliwości sfotografowania piękna natury. Kwiaty, które zawsze były odskocznią i promykiem radości, ostatnio straciły na znaczeniu i formie.