Wiesz, znaczną większość haftów stworzyłam z potrzeby serca, aby komuś zrobić przyjemność, aby "uhonorować" jakieś wydarzenie lub pokazać, że obdarowany jest dla mnie ważny.
Dlaczego powstał ten krzyżyk, a raczej dwa? Zostawiłam go w miejscu, które od niedawna jest dla mnie symboliczne. Tak, zostawiłam go na grobie, jako zawieszkę na zniczu. Nie wiem co się z nim stanie za chwilę, ale... Zostawiłam go na grobie osoby, od której śmierci wiele się zmieniło w moim życiu.
Dowiedziałam się o sobie m. in. jak bardzo chciałabym iść przed siebie, jak bardzo czuję się samotna (czasami), jak bardzo brak mi kilku rzeczy, jak bardzo nie jestem panią własnego losu, jak bardzo potrzebuję kogoś, kto po prostu będzie dla mnie, a nie wyobrażenia mnie, jak bardzo jestem słaba...
Wiesz, chciałabym napisać, że tym krzyżykiem zamknęłam pewien rozdział, ale nie wiem czy tak rzeczywiście jest. Na pewno poczułam pewien rodzaj spokoju. Ręce przestały drżeć, a głos na chwilę przestał się łamać. Na jak długo? Nie wiem.
Tak naprawdę wraz z tym krzyżykiem zostawiłam część swojego 💔 w którym zawsze będzie miejsce na Cześć, jak się masz? Może nadal gdzieś tli się nadzieja, chociaż rozum podpowiada, że jestem najbardziej naiwną istotą na świecie.
Wiesz, drugi krzyżyk ciągle jest ze mną...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję, że jesteś.